Τρίτη 28 Απριλίου 2015

~ Χόρχε Μπουκάι - Θέλω ~


Θέλω να με ακούς χωρίς να με κρίνεις. 
Θέλω τη γνώμη σου χωρίς συμβουλές. 
Θέλω να με εμπιστεύεσαι χωρίς απαιτήσεις. 
Θέλω τη βοήθειά σου, κι όχι ν’ αποφασίζεις για μένα. 
Θέλω να με προσέχεις χωρίς να με ακυρώνεις. 
Θέλω να με κοιτάς χωρίς να προβάλλεις τον εαυτό σου σε μένα. 
Θέλω να με αγκαλιάζεις χωρίς να με κάνεις να ασφυκτιώ. 
Θέλω να μου δίνεις ζωντάνια χωρίς να με σπρώχνεις. 
Θέλω να με υποστηρίζεις χωρίς να με φορτώνεσαι. 
Θέλω να με προστατεύεις χωρίς ψέματα. 
Θέλω να πλησιάζεις χωρίς να εισβάλλεις. 
Θέλω να ξέρεις τις πλευρές μου που πιο πολύ σε ενοχλούν. 
Να τις αποδέχεσαι και να μην προσπαθείς να τις αλλάξεις. 
Θέλω να ξέρεις πως σήμερα μπορείς να βασίζεσαι πάνω μου ..
Χωρίς όρους..


Ο Αργεντίνος Χόρχε Μπουκάι, γιατρός και ψυχοθεραπευτής της σχολής Γκεστάλτ, όταν αποφάσισε να ασχοληθεί με τη συγγραφή, είδε περισσότερα από δώδεκα βιβλία του να μεταφράζονται σε -τουλάχιστον- είκοσι μία γλώσσες και να τοποθετούνται πρώτα στις λίστες των ευπώλητων κάθε χώρας. Είναι απ’ τους επιστήμονες που έχουν βρει τον τρόπο να κοινωνούν -χωρίς να εκλαϊκεύουν- το αντικείμενό τους σε μεγάλη μερίδα του κόσμου.  Το «μέσον» με το οποίο επιτυγχάνεται ο «σκοπός» είναι η τέχνη του λόγου του, που καταφέρνει -ακόμα- να διεγείρει στοιχεία του εσώκοσμού μας. Η λογοτεχνία είναι, λοιπόν, το διαβατήριο. Εφόσον όμως του επιτρέπουμε την είσοδο, στη συνέχεια μας επιτρέπει εκείνος να δούμε τον εξωτερικό και εσωτερικό μας κόσμο με μια διαφορετική ματιά, που δεν θα την πούμε μόνο ψυχολογική, αλλά βαθιά ανθρώπινη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου